ÇOCUKLARDA SALDIRGANLIK
Saldırganlık dürtüsü tüm insanlarda doğuştan var olan bir dürtüdür. Bebek, ilk saldırganlık eğilimlerini, dişlerinin çıkmaya başlamasıyla emeklerken annesinin memesini ısırarak göstertir ve bundan haz alır. Çocuk büyüdükçe saldırganlık dürtüsü varlığını korumaya devam eder, ancak toplumsallaşmanın etkisiyle daha sosyal ifade biçimleri bulur. Saldırganlık genellikle çocuk kendini anlaşılmamış hissettiğinde ve engellendiğinde ortaya çıkar. Çocuklar yaşıtları ve kendilerinden büyük olan çocuklarla oyun esnasında veya gerilim yaşadıklarında; vurma, ısırma, tükürme, saç çekme, tekme atma ve kuralları hiçe sayma gibi agresif davranışlar sergileyebilir. Yetişkinlerden farklı olarak küçük çocukların sorunları çözmeye yönelik yetileri henüz çok gelişmemiş olduğu için bu tür davranışlar gözlemlenebilir. Ancak çocuk bu davranışları sürekli, yineleyerek ve uyum düzeyini bozacak şekilde sergiliyorsa mutlaka dikkate alınmalıdır.
SALDIRGAN ÇOCUKTA GÖRÜLEN ÖZELLİKLER
Sinirli ve eyleme hazırdırlar
Kendilerini ifade etmede yetersizdirler
İsteklerini bağırarak dile getirirler
Akran ve yetişkinlerle ilişkileri sürtüşmelidir
Çabuk parlarlar ve kavgaya hazırdırlar
Kuralları çiğnerler, ceza görürler ve bir süre sonra cezadan da etkilenmezler
Öfkelerine hakim olmakta zorlanırlar
Tepkileri ölçüsüz ve durumla orantısızdır
Engellemeye karşı toleransları düşüktür
Problem çözme becerileri ve duygularını uygun bir şekilde ifade etme becerileri düşüktür.
OKULDA
Dikkat ve konsantrasyon sorunu yaşayabilirler
Sınıf aktivitelerinde oyunbozan davranışlar sergileyebilirler
Diğer çocuklarla sık sık kavga ederler
Saldırganlığı hayvanlara yönlendirip onlara olumsuz davranışlarda bulunabilirler
Şiddet temalı oyunlar ve şiddet içerikli TV programları izlemekten keyif alırlar
SALDIRGANLIĞIN NEDENLERİ
Anne – baba tutumları
Saldırgan davranışların ebeveyn tarafından pekiştirilmesi
Sağlıksız aile ortamı
Çocuğun yetişkinlerden anlayışsız, katı cezalandırıcı ve yetersiz sevgi görmesi
Cinsel rol ve beklentiler (kültürün erkek çocuğun saldırganlığına hoşgörü ile bakarak ataklık olarak değerlendirmesi
Fiziksel cezalandırmalar (çocuğun dayak yemesi)
Televizyon programı ve bilgisayar oyunlarının olumsuz etkisi
Fizyolojik problemler
SALDIRGAN DAVRANIŞLARI DÜZELTMEDE ANNE BABALARA ÖNERİLER
Anne- baba çocuğa saldırgan davranışlar, sözler sarf ederek model olmamalı.
Her yaş döneminde çocuğun temel ihtiyaçları yerine getirilmelidir. Karşılanmayan temel ihtiyaçlar öfke ve saldırganlığa yol açar.
Saldırgan davranışlar ödüllendirilmemeli, çocuğun istekleri bu tip davranışlar sergileyince yerine getiriliyorsa, çocuk isteklerini yaptırmada saldırganlığı araç olarak görür.
Saldırgan davranışlar kesinlikle dayakla cezalandırılmamalıdır. Cezalandırma yerine çocukta saldırganlığa yol açan nedenler araştırılmalıdır.
Çocuk sakinleştiği zaman sergilediği davranış hakkında konuşulmalı. Yapılan konuşma çocuğun duygularını anlamaya yönelik olmalıdır.
Çocuk saldırgan modellerle karşı karşıya getirilmemeli (TV programları, PC oyunları)
Çocuğun saldırganlığını yansıtabileceği etkinlikler sunulmalıdır. Resim çizme, kumla oynama, boyama çocuğun kızgınlık duygularını kontrol altına almayı sağlayabilir. Ayrıca spor etkinlikleri de kabul gören çıkış yollarıdır.
Çocuklarınıza yönelik sevgi ve ilginiz, kurallarınız ve disiplin yöntemleriniz konusunda tutarlı olmalısınız.
Commentaires